Na przełomie 2017 i 2018 roku daję sobie czas na relaks od świata. Paradoksalnie spędzam na prokrastynacji mniej czasu niż przez poprzednie miesiące. No żyję sobie, chodzę do pracy, jeżdżę metrem, piszę po nocach, staram się nie denerwować i póki co mi dobrze. W tym słodkim stanie nie mam póki co wielkich przemyśleń i mądrości, a jeśli mam, to na pewno nie takie, co kogoś interesują (bo dlaczego “Książę” Machiavelliego to książka genialna i czego można się z niej nauczyć jest nieco niszowe).
Zauważyłam natomiast, że od dwóch lat wpisu z luźnymi faktami nie było. Są to wpisy, które zwykle dość bawią, łatwo się je pisze i fajnie czyta komentarze, więc chyba czas na taki. A kiedy wymyślę coś bardziej ambitnego, wrócę na poważnie.
Jedziemy.
1. Nie cierpię smerfów. Zawsze wydawały mi się okropne i bardzo kibicowałam sympatycznemu Gargamelowi, żeby je w końcu przetrzebił. Jako dziecko nie mogłam znieść “Smerfnych Hitów” i słuchanie ich uważałam za najgorszy obciach. Do dzisiaj śmieję się z męża, że miał te kasety.
2. Kocham pociągi tak mocno, jak mocno boję się samolotów. Idealny wyjazd na wakacje zawiera automatycznie podróż pociągiem. Bardzo się w nich relaksuję.
3. Od jakichś piętnastu lat noszę soczewki kontaktowe, a okulary od osiemnastu lat. Duża część moich znajomych nie ma o tym pojęcia.
4. Często nie odrywam metek z ubrań i chodzę z metką dopóki nie włożę danej rzeczy do prania. Nie wiem czemu, po prostu czuję, że tak muszę. Przy czym tylko raz w życiu zdarzyło mi się założyć taką rzecz z metką i po dniu noszenia oddać ją do sklepu. Do dzisiaj czuję się z tym jak przestępca, ale naprawdę nie pasowała mi ta spódnica.
5. Kocham maszyny z hakiem. Wiecie, takie jak w Toy Story, do wyciągania maskotek. Totalnie obojętne są mi zabawki, czuję potrzebę zwycięstwa w starciu z automatem. Chociaż wiem, że jest oszukany. Już dwa razy udało mi się wygrać.
6. W towarzystwie innych osób jestem mniej ogarnięta niż w samotności. Nie gubię się w metrze, kiedy jadę sama, ale kiedy jadę z kimś, zachowuję się jak ogłupiały jeleń. Podobnie z przechodzeniem przez ulicę i wieloma innymi czynnościami.
7. Prawie zawsze robię taki sam makijaż. Prawie zawsze tak samo się czeszę. Nie lubię w tych kwestiach eksperymentować, jeśli coś działa, to działa. Staje się częścią mnie i robię to na autopilocie.
8. Kocham Coca Colę, ale piję tylko dietetyczną. Pełnotłuszczowa Cola mnie obrzydza.
9. Odkąd używam aplikacji Citymapper, przestałam się spóźniać. To żadna reklama, aplikacja zmieniła moje życie. Pokazuje ile czasu zajmie podróż od wyjścia z mieszkania do dotarcia do celu. Zmienia ten czas jeśli idzie się szybciej lub wolniej. Sugeruje milion opcji transportu publicznego. Pokazuje, gdzie jestem na mapie i burczy, gdy zbliża się mój przystanek. To najlepsza aplikacja świata.
10. Raz na kilka lat przeżywam sporą drakę z jakimś znajomym lub, co gorsza, z kimś kogo uważałam za przyjaciela. Zakładam, że czasem musi to być moja wina i jestem po prostu strasznym młotem, że nie wiem o co chodzi lub jak do tego doszło. Zdarza się jednak i tak, że po prostu bardzo pomyliłam się w ocenie danej osoby. Stworzyłam sobie sama jej obraz, który nie stykał z rzeczywistością. To jeszcze gorsze niż bycie młotem.
11. Przestałam lubić chodzić do kina. Nie chodzi mi zupełnie o oglądanie filmów jako takich, ale o doświadczenie kina. Nie przeszkadza mi nawet jedzenie i inne siorbiąco-chrupiące popcorny, po prostu cała atmosfera nie pasuje. Multipleksy wydają mi się nudne, a doświadczenie jest powtarzalne jak jedzenie z Maka. Lubię małe artystyczne kina jak to w Barbicanie albo w Krakowie w Pałacu pod Baranami, za multipleksy dziękuję.
(ale miesiąc bez teatru to miesiąc stracony!)
12. Nie lubię kupować przez internet. Wiem, dla blogera to może współpracowe samobójstwo, ale o wiele mniej i o wiele lepiej kupuję, kiedy mogę czegoś dotknąć, pomacać, obejrzeć, przymierzyć, powąchać (książki!). A mnie akurat chodzi o to, żeby kupować mniej i lepiej. Choć często się potykam. Odkąd przestałam korzystać z Asosa, moje życie stało się lepsze.
13. Kiedyś czułam lęk przed pisaniem po książkach. Przeszło mi na studiach, kiedy wszystkie podręczniki zawierały podkreślane fragmenty, a czasem i zabawne komentarze innych czytelników. Obecnie sama uwielbiam pisać, kreślić, zaklejać kartki kolorowymi karteczkami, używać książki na całego i wchodzić z nią w interakcje.
Oczywiście nie z każdą warto.
14. Z tego powodu nie lubię czytników. Podkreślanie w nich fragmentów jest dla mnie zbyt skomplikowane, nie czuję fizycznej relacji z książką. Nie bawią mnie. Czytam więcej, odkąd wróciłam do papieru.
15. Jeśli czegoś ręcznie nie zapiszę, prawdopodobnie o tym zapomnę.
16. Lubię torfowe whisky. Nie rozumiem, po co w ogóle pić jakieś inne.
17. Są osoby, z którymi się znam, z którymi niemało w życiu rozmawiałam, a dalej się ich wstydzę i boję z nimi zaprzyjaźnić. Chociaż chciałabym. Ale pewnie będą się śmiać.
18. Mam najgorszą na świecie orientację w terenie. Gubię się piętnaście minut od domu. Gubię się pięć minut od pracy. Na szczęście mam Citymappera 😉
poprzednie fakty: | 20 | drugie 20 | 60 |
| zdjęcia i pomysł wycieczki: Dirion Atelier Photography |
